Banal an sakuyang pagtubod,
Ta haluyon magkamang an mga aldaw
Sa kwadradong harong.
Sa pagdakula, nagtatalubo an mga muya sakuyang puso,
Muya kong magkakan sa madugiong plato nin mga parauma,
Muya kong mag-istar sa dagat, kahurunon an mga sira,
Magwalat ki gira sa baybay nin kinaban,
Muya kong dumanon an pitong kontinente,
Muya kong maaraman kun igwang pangwalo,
An gabos na eksperyensya ikwekwento ko saindo,
Ta naagihan, maaagihan nindo.
Maagom ako kun kaipuhan,
Pero mabubuhay ako dawa daing babayi sakuyang buhay,
Pigrerespeto ko an panahon,
Dai ako naghihidali,
Yaon
Ta nasa puso.
Maduman sakuya an mga ibang hagbayon
Sa pag-abo, paghalaba nin sakuyang buhok,
Mga aki sinda nin paros,
Mga tugang,
Saindo an sakuyang kugos,
Dadarahon sinda sakuya nin panahon tanganing maghapot,
An sakuyang simbag, bulos nin liwanag saindang lalawgon,
An sakuyang halabang buhay,
Pwedeng ikurit sa mga gapo, gibuhan ki libro,
Itukdo sa mga unibersidad nin puso.
Aki ako nin paros,
kaito.
Ngunyan,
Nakua ko an simbag
Na gabos na aki,
Mga aki nin paros,
Gabos muyang lakupon an kinaban,
Muya nin gabos na saindang tingog madangog,
Muya nin gabos na iwalat saindang gios.
Sa paggurang,
An sakuyang tingog nagluluya,
Pero mas nagkukusog an tali,
Ta nadadangog ko sa edad na ini
Na pigtataram nin paros
Na maski sain yaon
Maski sain mauukudan ta an pagkamoot,
An paros sarong bayong na malayog satuyang mga kamot,
Mag-adal kitang magdangog.
No comments:
Post a Comment